Owocowa rodzinka

Moja rodzina jest jak ogród owocowo-warzywny.

Mama to urocza gruszka.

Ma na imię Ania i do lekcji wciąż mnie zagania.

Jest malutka i milutka, także trochę okrąglutka.

Tata ogórka przypomina.

Jest wysoki, szczupły i pod wąsem, czasem z pracy wraca z dąsem.

Chętnie ze mną w piłkę gra, zawsze sto pomysłów ma!

Lubi jeździć na rowerze oraz grać na komputerze.

Mój brat Maciek to dopiero ananas! Lubi psoty i figielki,

Lecz w rachunkach on jest wielki!

A ja jestem orzech włoski, bardzo lubię język polski!

I miejsce –„Owocowa rodzinka” / Jakub Staszczyk/

 Grzeczne dzieci

Stoły ślicznie nakryte Rączki dokładnie umyte.

Każdy cierpliwie czeka Na swój kubek mleka.

Nie ma plam na fartuszku. Nie ma resztek w garnuszku.

Pod stołem nie ma śmieci, bo tu jadły grzeczne dzieci!

Zachowanie się przy stole. Nie rozpychaj się przy stole.

Łokieć miejsce ma za stołem. Łyżką pokarm nieś do buzi.

Na ogół tylko zwierzę mordkę wkłada w talerze.

wyróżnienie III- „Grzeczne dzieci” /Weronika Olejnik/

 Dziwny las

Wiecie dzieci, że las jest wielki?

A w tym lesie same rewelki!

Tutaj ciemno, tutaj gwarno.

Tu zwierzęta nie przepadną.

Słowik śpiewa, żaba skrzeczy,

A na polance słonko świeci.

Dzięcioł stuka,

bo robaków w korze szuka.

Las jest uroczy,

gdy masz przymknięte oczy.

 Moja mama

To ona wybiera mnie z rana do szkoły.

Cieszy się wtedy, gdy jestem wesoły.

Gdy smutno mi bardzo, ona też się smuci.

Jest przy mnie od rana i nocą.

Zawsze bardzo chętnie służy mi pomącą.

Powiem Wam wszystkim, jeśli wiedzieć chcecie,

Moja mama jest najlepsza na świecie!

                                                                                 Jarosław Bednaruk

 Mój tata

Tata, Mariuszem zwany, 

jest niesamowicie zapracowany!

Do pracy ciągle się spieszy,

A po niej nami – swoją rodziną się cieszy.

W wolnych chwilach łowimy ryby.

Ja, brat i tata nic nie robimy na niby.

Zawsze bawi się z nami,

Jak twierdzi - ze swoimi synkami.

Jest ciepły, dobry, miły i wspaniały,

Bo kto inny wytrzymałby z nami?

                                                                      Radosław Brunecki

 Odchodzi jesień

Jest na dworze dżdżysto i grząsko.

W okno me  puka gałązka.

Drzewa gubią ostatnie liście.

Szyby płaczą  w kroplach deszczu.

Jasne słońce schowało się za chmurami.

Wiatr śpiewa  za oknami.

To jesień żegna się z nami.

Kiedy ostatni liść odfrunie w dal,

Kolorowe parasole wyruszą na bal.

Będą cieszyły się deszczem, słotą

i tym, że będą szły piechotą.

                                                                      Magdalena Lem

 Wspomnienia

Gdy zima nadchodzi i na dworze się ochłodzi,

myślę o lecie i złocistym kwiecie,

zabawach na podwórku, kąpielach w jeziorze.

Przy dobrym humorze – o słonecznych dniach

 i przykrótkich snach.

Także o wczesnych i dźwięcznych porankach.

wyróżnienie II – „Wspomnienie” / Patryk Szysz/

 Mój kotku ...

Mój miły kotku Januszku,

masz plamkę na uszku.

Czarną łatkę na brzuszku.

Na łapkach białe skarpetki.

Jesteś malutki i okrąglutki.

Jak gąbka mięciutki.

Masz pazurki i zęby ostre.

Lubię, gdy na mnie czekasz i ze szczęścia szalejesz.

Czy czujesz, jak bardzo cię kocham?

                                                    II miejsce –„Mój kotku” /Monika Oraczewska/

 Lasy

Gdy wyjedziesz na wczasy,

proponuję odwiedzić nasze lasy.

To nie tylko wysokie drzewa!

Posłuchaj! Na nich cudownie słowik śpiewa.

Czasem zobaczysz piękne sarenki.

Pod nogami zabłądzi jeżyk maleńki.

Grzybów tam pod dostatkiem.

Nawet krasnale chodzą ukradkiem.

Wiatr leciutko liście pieści.

Ty chętnie posłuchasz jego opowieści.

Z tej pięknej krainy

 niechętnie wrócisz do codziennej bieganiny.

III miejsce – „Lasy” /Marta Marcinek/

 Moja rodzina

Moja rodzina to: mama, tata, siostra i ja.

Mama w domu gotuje.

Tata w kopalni ciężko pracuje.

Siostra lalkom jeść szykuje.

Ja? Dzień w dzień do szkoły wędruję.

Wszyscy mają swoje obowiązki i zadania.

                                                                           Sylwia Nowakowska

 O mnie

Na balkonie mam ogród malutki.

Lubię, jak kwiaty odpędzają moje smutki.

W moim miniaturowym ogrodzie

zieleń  dzień dobry mówi mi co dzień.

Natalia Kisiel